Wednesday, April 22, 2009

Terkenang

Tadi masa tengah menukar diaper Rumaisa, secara otomatik aku terkenang akan cikgu aku dulu.. satu2nyer cikgu aku yg paling baik atas mukabumi ni aku rasa. Aku tak tahu apa kaitan diaper dengan cikgu.. memang takdak kena mengena langsunglah.. yang pastinyer otak secara tiba2 membentangkan kisah lama dolu2 sewaktu aku sedang remaja gitu..
Dia cikgu subjek Bahasa Melayu. Dia garang.. garang ya rabbi, siang jadi Cikgu.. malam pula Polis Bantuan. (Bukan mcm setengah2 orang.. siang keja eksekutif2.. malam bertukar jadi sotong a.ka aqua... yurkkkks!) Suaranyer bak halilintar membelah bumi kalo jerkah budak jantan yg cuba2 untuk jadik kurang ajar.. ramai student kalo berpapasan mesti akan jalan dagu bley melekat ke dada, tak berani pun nak angkat kepala.
Tapi percayalah.. bagi aku dia Cikgu yang paling baik.. paling memahami.. paling sporting.. lagaknyer seperti seorang ayah yang sangat lembut menasihati anak2 nakalnye.. Paling aku ingat masa aku melalak nyanyi lagu Spring dalam kelas... sedangkan student kelas sebelah tengah pulun jawap exam.. ( aku ingat dah habis.. boleh merdeka), dia berkirim salam kepada aku melalui kawan aku Noor Junaizar (yang sekarang sudah arwah - Al Fatihah) dengan pesanan " Kirim salam kat radio buruk tu!" dan aku ingat kawan aku tadi main2 kerana dengki aku bersuara sedap ( wakakakkakaa) lalu akupun secara oto membalas balik "Hahaha.... radio buruk palahotak dia, suara aku sedap nak mampus taw! (pekikku tanpa rasa bersalah! Ya mati2 aku ingat kawan aku main-main).. Kawan aku hilang kata2.. mukanyer cuak. Dan tiba2 terjengoilah Cikgu yg baik itu dari bilik sebelah..
"Naja.. mai sat!" panggilnyer dengan sora gegak gempita. Aku cam terkesima.. pelan2 menghampiri Cikgu yg baik itu dengan dada yg dup! dup! dup!.. mukanyer garang cam singa mati bini. Lagi selangkah nak sampai pada dia tetiba Cikgu itu angkat tangan.. (akupun bersiap2 untuk merasa penampar jepun yang seringkali diceritakan oleh kakak2 dan abg2 senior2.. penampar yg bley membuatkan pipi @ kepala kebas dua tiga jam.. ) satu.. dua.. tiga.. (sambil pejam mata) dan membayangkan aku akan pengsan kemudiannyer..


Tup tup.... "Naja, kamu ni kenapa nakal sangat ni.. kawan2 awak tak abis lagi jawap exam.. dah pi balik asrama baca buku.." ujar Cikgu yang baik itu seraya mengusap2 kepala aku sambil menahan ketawa.. Wahhhh macam bapak2 gitu. Sungguh aku terharu.. jarang sekali kenakalanku di atasi dengan perlakuan selembut itu. Sejak itu aku belajar menjadi sopan.. paling kurangpun bersopan apabila di depan Cikgu yang baik itu...
Terima kasih Cikgu Mansur... heheheheh!

6 comments:

Laxmi said...

hahhhahahha kelakar weii ko nih.. wakkakakaka.. radio buruk lak tu.. adooiiyaaiii.. dah pulak tu aku tak tahan last stetment ko tuh.. blajaq utk sopan.. huk huk huk.. ok la aku tima kang kalo aku bantah mau ko maki aku berguni2.. hahahhaha

Naja said...

hantu ko lax, tak kasik sapot langsung kat kazen ko sekor nih.

ehh, aku sopan per.. heh heh heh!

haya_yaya said...

mau berpinau bijik mata kalo kena penampau tu..hahahaaa...

Naja said...

sungguh yaya.. dah berangan masuk spital dah pun time tuh :D

TiNiE said...

ha ha ha!!!
guling² hang tau aku gelak..
jebon toi..
aku dah saspens dah...

Naja said...

Hehehehe.. sabaq sabaq! Balik satgi sambung guling2 dengan Baby T-ha plak.